Wandelen Amsterdam Nieuw en Oud Sloten

Startpunt: station Amsterdam Lelylaan, eindpunt: station Amsterdam Zuid, aantal kilometers: 14, horeca onderweg: IJshoeve Sloten

We waren zeer enthousiast over de wandeling in Amsterdam Nieuw West twee weken geleden, zodat we in het weekend weer op pad gingen voor een wandeling uit de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam”. Dit maal wandelden we de route Oud en Nieuw Sloten.
We waren wederom verrast door het vele groen dat onze hoofdstad rijk is. We wandelden in de groene strook van Amsterdam West. We deden een natuurtuin en een bijenpark aan en we kwamen bij de Oeverlanden bij De Nieuwe Meer.

Natuurtuin de Wiedijk

We hadden een korte aanlooproute vanaf treinstation Amsterdam Lelylaan. We wandelden de Cornelis Lelylaan af. De weg is vernoemd naar Cornelis Lely, waterbouwkundige, minister en de ontwerper van de Zuiderzeewerken. We wandelden langs de woonblokken van vijf bouwlagen met uitspringende balkons die vaak waren voorzien van schotels.

We zigzagden tussen de stempels door en kwamen we bij het Sierplein waar diverse winkels aan lagen. Het terras bij een brasserie was druk bezet. De één zat achter zijn koffie en de ander achter een uitsmijter met kaas. We wandelden de Pieter Callandlaan af en kwamen snel bij het startpunt van onze route: Natuurtuin De Wiedijk.

Deze natuurtuin is in 1984 aangelegd door vrijwilligers. Het park is een eldorado voor vogels. We zelf kwamen enkel een meerkoet en fuut tegen. We wandelden over de asfalt paden in het park. Pluisjes van de uitgebloeide paardenbloemen zeefden door de lucht. Hier en daar kwamen we een wandelaar tegen, maar het was nog vrij rustig voor een stadspark. Op het gras zagen we een konijntje. Het is een kindvriendelijk park. Overal zijn speelterreintje. Bij een open veld stond een immense beuk. Via een brug wandelden we het park weer uit.

Snel liepen we het groen weer in en op een smal schelpenpad met aan één kant knotwilgen en aan de andere kant hoog gras. Steeds hadden we een doorkijkje via een karakteristieke blauwe brug naar de woonwijk Nieuw Sloten. Onder onze schoenen knisperden de schelpjes en we kwamen uiteindelijk uit bij het Kasterlee Park

Kasterlee Park

Dit park is één van de jongste parken die Amsterdam rijk is. Het is in de jaren negentig aangelegd. Het is vernoemd naar de Belgische plaats Kasterlee. In de grote vijver zagen we een visser en het kunstwerk Black Waves van de Nederlandse beeldhouwer Lon Pennock. Op een bankje bij een bloementuin aten we een broodje.

We genoten van deze fraai opgezette park. We wandelden verder over een laan met aan weerszijden bomen. Het was drukkende warm en de grote bomen gaven ons even verkoeling. We kwamen uit bij het winkelcentrum van Nieuw Sloten. Bij een viswinkel aten we een Hollandse Nieuwe.

Wannepad

We wandelden verder de wijk Nieuw Sloten in en kwamen bij het gebogen Wannepad. Een autovrije straat met een fietspad in het midden. Aan weerszijden van het gekromde pad lagen karakteristieke huizen.

Ooit was hier het Olympisch Dorp bedacht, maar toen de Olympische Spelen naar Barcelona gingen werden hier van 1990 en 1997 huizen gebouwd met woonkamers met erkers op de eerste verdieping.

Siegerpark

We verlieten de woonwijk en kwamen in een groene oase in de drukke stad. Op de achtergrond hoorden we het geraas van auto’s en boven het groen torende de zwarte kantoorgebouwen van het accountantskantoor PWC. Het Siegerpark, aangelegd door bijenliefhebber Wilhelm Sieger, is na de Tweede Wereldoorlog in bezit gekomen van de gemeente Amsterdam. Het Siegerpark was ook een aantal keren het filmdecor voor de jeugdserie SpangaS.

In het begin van het park zag ik een aantal struiken van de Japanse bes. Ik herkende de bes door een blog van Stien den Braber. Ik proefde een paar van de overheerlijke vruchten die lijken op kleine bramen. We struinden over de net gemaaide graspaden. We hoorden vogels fluiten en zagen vlinders en libellen vliegen. Ik was erg onder de indruk van deze stijlvol aangelegde tuin. Tussen het groen stond een aantal kunstwerken die in bruikleen zijn gegeven door het Stedelijk Museum van Amsterdam. We wandelden verder en hier en daar zagen we nog de contouren van de Engelse landschapsstijl.

We verlieten het park met een voetveer. Samen trokken we aan het blauwe touw en de houten vlonder ging door het kroost en bracht ons aan de overkant van het water. We vervolgden onze route over een smal pad door een jungle van bomen. Het was drassig en onze schoenen werden in de blubber gezogen.

We hoorden aan de ene kant het gezoem van de auto’s en aan de andere kant het gezoem van de bijen van de vele bijenkassen aan de overkant van het water. We hadden prachtige doorkijkjes naar idyllische tuinen van het tuinpark. We werden omgeven door muggen en ons schoeisel ploegde verder over het zompige pad.

Vlindermolen

Via en brug verlieten we de wildernis en zagen bij de rotonde de Vlindermolen van de kunstenaar Herman Makkink. Het kunstwerk is een herdenkingsteken voor de steeds meer uitbreiden wijk. Het middengedeelte van de creatie verwijst naar de vorm van de oude molens. Bovenop de compositie van een vlinder die op het beeldhouwwerk is neergestreken.

Oud Sloten

We wandelden wederom het groen in en via een recht pad met aan één kant knotwilgen kwamen we in Oud Sloten. Het pad werd veelvuldig gebruikt door wandelaars en fietsers. We liepen het oude centrum van Sloten binnen waar we langs de oude kerk wandelden. De Sloterweg straalt nog een dorpse sfeer uit.

Midden in het dorp staat het kleinste politiebureautje van Nederland. Het politiebureau is van 1866 en is sinds 1980 een beschermd gemeentelijk monument. Het staat sinds 2015 leeg en Stadsherstel en de bewoners van Sloten willen het pandje een nieuwe bestemming geven. Er is € 50.000 nodig om dit te realiseren. Via de site van Stadsherstel kun je een bijdrage doneren.

We wandelden verder de Sloterweg af en zagen nog de witte torenspits van de Sloterkerk. Vlakbij de Molen van Sloten streken we neer voor een ijsje bij de IJshoeve Sloten. De zaak was net geopend en zag er spiksplinternieuw uit. Na een hoorntje met ijs liepen we langs de molen. Sloten had tot 1956 een molen, maar deze moest verdwijnen voor de verbreding van De Nieuwe Meer. Nu heeft Sloten een nieuwe molen en een bijbehorende kuiperijmuseum die ware toeristische trekpleister zijn.

Oeverlanden

Net voor Badhoevedorp wandelden we een pad achter woonboten in. We liepen even langs een woonwagenkampje waar een feestje gaande was. Een partytent was opgezet en tafels met hapjes waren uitgestald. Uit de metershoge muziekboxen klonk Nederlandstalige muziek. Het was een ratjetoe van schuttingen die we zagen toen we langs de woonboten wandelden. De ene tuin zag er net uit als een tuincentrum en de andere tuin was meer een autowerkplaats. Er was geen beschutting van bomen langs het voetpad en de hitte overviel ons. Langzaam sijpelden de zweetdruppels langs mijn gezicht. We wandelden onder de snelweg door waar de betonnen palen waren voorzien van fraaie graffitiwerken.

Voorbij het viaduct gingen we een smal pad in. Het traject was overgroeid met brandnetels en ik had even spijt van dat ik geen lange broek had aangedaan. Ik probeerde de prikkelende planten te ontwijken en liep voetje voor voetje tussen het groen.

Al snel kwamen we bij het water. We zagen de zeilen van zeilschepen op de Nieuwe Meer. De Oeverlanden zoals dit gebied heet zou verloren gaan door woningbouw in de jaren 1980. Henk Gerritsen van de vereniging “De Oeverlanden moeten blijven” stak hier een stokje voor. We kwamen bij een klein strandje.

Jong en oud zaten aan het water. Kinderen schepten het zand met hun schepje in een emmertje en moeders en vaders hielden ze van een afstandje in de gaten. We wandelden op een smal pad langs het water. Een man en vrouw hielden een picknick en genoten van het zonnige weer met een glas wijn in de hand. We struinden verder en zagen veel waterverkeer. Een surfer balanceerde op zijn plank.

We passeerden een vee rooster en snel begreep ik waarom. Op ons wandelpad lag een immens kleed met horens. De oerkoe was meer geconcentreerd op de sprietjes gras dan op ons. Vroeger wandelde ik het liefst om voor deze Highland cow, maar sinds het wandelen van de Cotswoldway in Engeland waar we alleen maar over boerenterrein moesten, heb ik minder angst voor Schotse runderen. In de bosjes zagen we meer van zijn soortgenoten. Dichtbij het pad stond een jonge variant zonder horens.

We verlieten het graasgebied van de Schotse Hooglanders en liepen nog een tijdje langs het water. De wolkenkrabbers van de Amsterdamse Zuidas kwamen al inzicht. Bij de Schinkelbrug moesten we even wachten voor zeilschepen en motorbootjes. De laatste kilometers baanden we door oud Zuid en het zakencentrum de Zuidas waar we bij Amsterdam Zuid de trein naar huis pakte.

Wandelroute

Wil je ook een keer wandelen door het groene Nieuw en Oud Sloten? Kijk hier voor de wandelroute en hier voor meer informatie over de gids “Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam”.

Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam en Amsterdam acht keer anders

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram